Aladdin ภาพยนตร์อนิเมชั่นลำดับที่ 31 ของดิสนีย์ (Disney) ฉายครั้งแรกเมื่อวันที่ 25 พฤศจิกายน 1992 โดยนำเค้าโครงเรื่องมาจาก One Thousand and One Nights (อาหรับราตรี หรือ พันหนึ่งราตรี) เป็นอนิเมชั่นเรื่องที่สองของดิสนีย์ที่ใช้เทคนิคการเรนเดอร์ภาพและพื้นผิวของฉากหลังด้วยซีจีไอสามมิติ ซึ่งเป็นการผสมผสานอนิเมชั่นแบบมือวาดดั้งเดิมเข้ากับเทคโนโลยีใหม่ซึ่งถูกพัฒนาขึ้นมาตั้งแต่ The Rescuers Down Under และเปี่ยมประสิทธิภาพสูงสุดใน Beauty And The Beast ก่อนจะนำไปสู่เทคนิคที่เรียกว่า Deep Canvas ซึ่งถูกใช้ใน Tarzan

                        Aladdin ประสบความสำเร็จทั้งรายได้และเสียงตอบรับเป็นอย่างดี ด้วยการเล่าเรื่องที่สนุกและดูได้เพลินทั้งเด็กและผู้ใหญ่ มีอารมณ์ขันสดใหม่ งานอนิเมชั่นที่ตื่นตาตลอดเรื่อง งานด้านภาพมีการนำเอาเทคนิคสามมิติมาใช้กับฉากหลัง โดยผสมผสานกับเทคนิคมือวาดแบบดั้งเดิมได้สวยงาม อาทิ ฉากถ้ำพิศวง ฉากพระราชวังของสุลต่าน รวมไปถึงฉากสุดโรแมนติกอย่างเพลง A Whole New World ขับร้องโดย แบรด เคน และ ลีอา ซาลองก้า ส่วนเวอร์ชั่นไทยร้องโดย เบิร์ด ธงไชย แมคอินไตย์ และ แอม เสาวลักษณ์ ลีละบุตร ชนิดที่สำแดงมนต์มายาของอนิเมชั่นได้อย่างเต็มพิกัด

                       สำหรับกลุ่มคนดูเฟมินิสต์หรือสตรีนิยมกลับชอบตัวละครเจ้าหญิงดิสนีย์จัสมินเป็นอย่างมาก โดยให้เหตุผลว่า มีความเป็นหญิงแกร่งเกือบที่สุดในบรรดาเจ้าหญิงดิสนีย์ทั้งหมด เพราะจัสมินมีความเป็นขบถ ตั้งแต่เธอไม่เห็นด้วยกับการถูกจับคลุมถุงชนให้แต่งงานกับคนที่ไม่ได้รัก และตอบโต้ด้วยการหนีออกจากวัง หรือตอนที่เธอถูกบังคับให้แต่งงานกับจาฟาร์ เธอปฏิเสธด้วยการเขวี้ยงแก้วน้ำใส่หน้า และในตอนไคลแมกซ์ของเรื่อง เธอใช้มารยาหญิงล่อหลอกจาฟาร์ด้วยการจูบเขา เพื่อให้อะลาดินชิงตะเกียงกลับมา ซึ่งเป็นการแสดงให้เห็นผู้หญิงที่รักในศักดิ์ศรี ฉลาด มีเสน่ห์และภาคภูมิใจในความเป็นหญิง นับเป็นเจ้าหญิงที่สมน้ำสมเนื้อกับอะลาดินได้ลงตัว