"ในดวงใจนิรันดร์" แด่ความคิดถึงที่ไม่เคยหยุดพัก
แม้เวลาจะล่วงเลยมาแล้ว เชื่อว่าในหัวใจของคนไทยทุกคนยังคงรักและคิดถึง "ในหลวง" พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช รัชกาลที่ 9 แห่งแผ่นดินไทย อยู่เสมอทุกเชื่อวัน ด้วยความอาลัยและจงรักภักดีต่อพระองค์ ที่คุ้มครองดูแลคนไทยมายาวนาน นับเป็นพระมหากรุณาธิคุณอันใหญ่หลวงอย่างหาที่สุดไม่ได้
ย้อนกลับไปเมื่อครั้งที่ พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดชฯ รัชกาลที่ 9 (พระเจ้าน้องยาเธอ เจ้าฟ้าภูมิพลอดุลยเดช พระนามในรัชสมัยนั้น) มีพระชนมพรรษา 18 พรรษา รัฐบาลได้กราบบังคมทูลอัญเชิญขึ้นครองราชย์เป็นพระมหากษัตริย์ รัชกาลที่ 9 แห่งพระบรมราชจักรีวงศ์ เมื่อวันที่ 9 มิถุนายน 2489 จนเมื่อวันที่ 5 พฤษภาคม 2493 สมเด็จพระเจ้าอยู่หัวภูมิพลอดุลยเดชฯ ได้ทรงประกอบพระราชพิธีบรมราชาภิเษก ตามโบราณขัตติยราชประเพณี ณ พระที่นั่งไพศาลทักษิณ ในพระมหาราชวัง เฉลิมพระปรมาภิไธยตามจารึกในพระสุพรรณบัฏว่า "พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช มหิตลาธิเบศร รามาธิบดี จักรีนฤบดินทรสยามินทราธิราชบรมนาถบพิตร"
และได้พระราชทานพระปฐมบรมราชโองการเป็นสัจวาจาว่า "เราจะครองแผ่นดินโดยธรรม เพื่อประโยชน์สุขของมหาชนชาวสยาม" นับตั้งแต่นั้นพระองค์ทรงเป็นพระมหากษัตริย์ภายใต้รัฐธรรมนูญ ที่ทรงงานหนักตลอดระยะเวลาที่ขึ้นครองราชย์ ทั้งเสด็จเดินทางไปยังถิ่นทุรกันดาน เพื่อออกเยี่ยมดูชีวิต ความเป็นอยู่ของพสกนิกรทุกหมู่เหล่า ซึ่งนับเป็นบุญใหญ่หลวงนักของพสกนิกรในยุคสมัยนั้นที่ได้เข้าเฝ้า พระองค์อย่างใกล้ชิด จนกลายเป็นภาพชินตาเพราะทุกครั้งที่พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดชฯ รัชกาลที่ 9 เสด็จพระราชดำเนินพร้อมด้วยสมเด็จพระนางเจ้าสิริกิติ์ พระบรมราชินีนาถ ไปยังถิ่นฐานเมืองใดก็ตาม พระองค์ทั้งสองจะทรงนั่งลงพูดคุยถามไถ่ปัญหา ของพสกนิกรอย่างใกล้ชิด โดยไม่ทรงถือพระองค์ว่าเป็นพระมหากษัตริย์ผู้ยิ่งใหญ่ ซึ่งไม่ได้มีเพียง รูปถ่ายช่วยเป็นประจักษ์พยานถึงข้อเท็จจริงนี้เท่านั้น ยังมีเรื่องเล่าของพสกนิกรที่มีโอกาสได้เข้าเฝ้าพระองค์ ได้บอกเล่าความประทับใจที่มีต่อพระองค์ทั้งสอง สืบทอดกันมารุ่นต่อรุ่น
ดังเช่นเรื่องของ "ยายเล็ก เปล่งเสียง" อา
