ตอนที่ 2 เป็นตอนที่มีแอ็คชั่นมากขึ้น และมีพลังงานแห่งความปั่นป่วน คุณได้พบผู้คนได้มีบทสนทนามากขึ้น มันเหมือน Escape From Atlanta เราติดอยู่ในที่ๆหนึ่ง เราต้องหนีออกไป ริคได้เจอทีมนักแสดงตัวละครประจำที่มีเรื่องราวอยู่ในรายการด้วย

เหตุผลที่ตัวละครแอนเดรียจ่อปืนใส่ริคในตอนที่ 2 ก็เพราะว่าเธอเสียสติไปชั่วขณะ เป็นความบกพร่องของการตัดสินใจ เกิดจากอะดรีนาลีนและความตกใจเป็นหลักเพราะการยิงปืนแบบคลินท์ อีสวู้ดของริค ไกร์มส พระเอกของเรื่องกลางถนน ดึงดูดซอมบี้เป็นร้อยเป็นพัน และเพราะชายคนนี้พวกเราคงต้องตายกันหมด และถ้าแอนเดรียตาย น้องสาวของเธอก็ต้องตายด้วยเพราะไม่มีใครคอยดูแลเธอ เป็นความโมโหเพียงอย่างเดียว

โลกเปลี่ยนไปในแบบที่ว่าไม่ว่าคุณเคยเป็นใครมาก่อน ตอนนี้คุณไม่เหมือนเดิมแล้ว เมอริลทำตัวเป็นอีเดียทมากทีเดียว เขาระดมใช้กระสุนซึ่งเรามีเหลือไม่มาก เราน่าจะเปลี่ยนเป็นอะไรอย่างเช่นนินจา เกิดอะไรขึ้นถ้าคุณพรากเอาอารยธรรมไปแล้วจะเหลืออะไร สิ่งที่เราพูดคือคนบางคนทำไม่ได้ดีในสถานการณ์แบบนั้น บางคนแสดงธาตุแท้ที่น่าเกลียดออกมา ตัวละครทุกตัวต่างก็มีความขัดแย้ง

จุดเด่นในตอนนี้คือการวางความเป็นมนุษย์หลายๆชั้น ซ้อนเข้าไปในสถานการณ์พิลึกแบบนี้ เราพบว่าผู้หญิงคนนึงซึ่งท่าทางเข้มแข็ง เราเห็นความอ่อนแอในตัวของแอนเดรีย เธอมีหัวใจ และกลัว กังวล เราได้เรียนรู้ว่าริคซาบซึ้งกับเรื่องนี้และคอยสนับสนุน ขณะเดียวกันโลกก็ได้เปลี่ยนไปอย่างที่เรารู้ เธอมีซอมบี้นับพันรอที่จะฆ่าเธอ ในนาทีที่น่าประทับใจเช่นนี้ที่ถูกซ้อนเข้าไปท่ามกลางแอ็คชั่นและความบ้าคลั่ง ทำให้เราเข้าใจตัวละครมากขึ้น

ส่วนนึงของสถานการณ์ที่ตึงเครียด ซอมบี้อาละวาดนี้ทำให้ทุกคนทำทุกอย่างจากเบื้องลึกในใจ จุดเริ่มต้นระหว่างลอรี่กับเชนอย่างน้อยในใจของลอรี่เอง มันเป็นสัญชาตญาณดิบแบบสัตว์ ไม่มีความรักอยู่ในนั้น ไม่มีความสวยงาม เป็นแค่ความต้องการของคนๆนึงที่อยากได้มนุษย์อีกคนมาเป็นที่ยึดเหนี่ยว ทำให้สบายใจด้วยในระยะสั้นๆ

มีเหตุผลว่าทำไมตอนที่ 2 นี้ถึงเรียกว่า Guts นองเลือดคือคำเดียวที่อธิบายได้ เหมือนฝีมือฆาตกรโรคจิต แอนดรูว์ ลินคอร์น นักแสดงที่รับบทเป็นริค ไกร์มส เป็นนักแสดงที่เก่งมาก การส่งบทของเขาเหมือนจะหยุดเวลา เพราะเขาดึงเอาความเป็นมนุษย์ของคนๆนั้นขึ้นมาทำให้เราพลอยรู้สึกไปด้วย มันเป็นยิ่งกว่าร่าง เพราะนี่คือใครบางคนที่มีรักครั้งแรก มีความฝันและมีครอบครัว และนี่คือสภาพของพวกเขาตอนนี้ มันช่างน่าเศร้า

ตัวละครหนุ่มหน้าตี๋ เกลน ต้องต่อสู้กับความหวั่นสยองที่เกิดขึ้น เอาเครื่องในและน้ำหนองซอมบี้มาทาตัวแล้วเดินเข้าไปท่ามกลางหมู่ซอมบี้ มันเป็นความคิดที่เพี้ยนและสติแตกมาก แต่เขาไว้ใจริคมากพอทำตาม เกลนมองดูริคและเห็นสิ่งที่เขาอยากจะเป็น มีอยู่ฉากหนึ่งเมื่อเกลนเอารถสปอร์ตคันนี้ออกมาแล้วพาไปซิ่ง มันยอดเยี่ยมมาก เขาไม่เคยทำอะไรแบบนี้ เขาแค่ส่งพิซซ่าด้วยฮอนด้าซีวิคหรืออะไรแบบนั้น แต่ในที่สุดเขาได้ขับรถแบบนี้โดยไม่มีไฟจราจรมาหยุดยั้ง นั่นเป็นความฝันของหนุ่มๆ ทุกคน มันทำให้โล่งอกและปลดปล่อยความเครียดทุกอย่างที่เกิดขึ้น

รายงานโดย MR.Numchok

[ www.facebook.com/Numchok Angkinan ]