ลืมทุกอย่างที่คุณคุ้นเคยจากหนังของมาร์ติน สกอร์เซซี ไม่ว่าจะเป็นภาพการฆ่าเลือดสาด ตัวละครสภาพจิตบกพร่องจนถอยห่างจากความเป็นจริง หรือความรุนแรงระหว่างนักเลงข้างถนน ทั้งนี้เพราะใน Hugo ผู้กำกับระดับตำนาน เจ้าของผลงานคลาสสิคอย่าง Taxi Driver, Raging Bull และ Goodfellas ได้หันมาสร้างหนังเกี่ยวกับชีวิตเด็กกำพร้าที่พยายามจะหาครอบครัวใหม่ ดัดแปลงจากหนังสือขายดีเรื่อง The Invention of Hugo Cabret ของ ไบรอัน เซลส์นิค

นอกจากจะเป็นผลงานดราม่าบีบอารมณ์แล้ว Hugo ยังถือเป็นจดหมายรักของสกอร์เซซีต่อภาพยนตร์อีกด้วย ผ่านความสัมัพนธ์ระหว่างเด็กชายกับเจ้าของร้านขายของเล่น ซึ่งปรากฏว่าเป็นจอร์จ เมลิเยส์ ผู้กำกับชาวฝรั่งเศส เจ้าของผลงานหนังชื่อดังอย่าง A Trip To The Moon (1902) ซึ่งหนังของเมลิเยส์มักเกี่ยวข้องกับเรื่องเหนือจริงและเต็มไปด้วยจินตนาการล้ำยุค โดยการใช้เทคนิคของการแสดงมายากลมาผสมผสานเข้ากับการถ่ายภาพเคลื่อนไหว จนกลายเป็นการวางรากฐานไวยากรณ์การเล่าเรื่องให้กับภาพยนตร์ในปัจจุบัน

สกอร์เซซีตัดสินใจทำหนังเรท PG เป็นเรื่องที่สองในอาชีพผู้กำกับถัดจาก The Age Of Innocence เมื่อ 18 ปีก่อน แต่การถ่ายทำด้วยระบบ 3D นั้นสร้างความยุ่งยากไม่น้อย ไม่ว่าจะเป็นระหว่างถ่ายทำ ซึ่งต้องใช้การจัดแสงที่ซับซ้อน หลายครั้งสกอร์เซซีมักเผลอบ่นว่าภาพโฟกัสไม่ชัด โดยลืมว่าเขาไม่ได้ใส่แว่นสามมิติ

นับแต่ฉากเปิดเรื่องจะสังเกตเห็นได้ว่าสกอร์เซซีเน้นใช้กล้องสามมิติเพื่อสร้างความลึกให้ภาพ สถานีรถไฟเต็มไปด้วยควัน ไอน้ำ ทั้งจากหัวจักรรถไฟไปจนถึงครัวซองต์ร้อนๆ ซึ่งช่วยแยกโฟร์กราวด์ออกจากแบ็คกราวด์ ส่งผลให้ทางเดินภายในสถานี ช่องซื้อตั๋วผู้โดยสาร และลานจอดรถไฟให้ความรู้สึกเหมือนเขาวงกต ขณะอูโกวิ่งผ่านไปตามจุดต่างๆ สกอร์เซซีกล่าวว่า เมื่อดู Hugo จะรู้สึกเหมือนตัวเองอยู่ในเหตุการณ์ สามารถมองเห็นโดยรอบตัวละคร สัมผัสได้ถึงละอองฝุ่น ราวกับกำลังอยู่ในสถานที่อีกแห่งหนึ่งซึ่งไม่ใช่โรงภาพยนตร์



รายงานโดย MR.Numchok

[ www.facebook.com/Numchok Angkinan ]